ၾကယ္ေတြစံုတဲ့ည...
ကတၱီပါအနက္စေပၚက စိန္ပြင့္ေလးေတြကို ေငးရင္းေတြးေနဆဲ
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ လင္းလက္လာတဲ့ ၾကယ္စင္ေလးတစ္ပြင့္အေၾကာင္း..

× × × × ×

အဲဒီည ျခံထဲက ဒန္းကေလးေပၚ ထိုင္ရင္း ၾကယ္ေတြကို ေငးေမာဆဲ
သူလာျပီး အနားမွာ ျငင္ျငင္သာသာထိုင္ခဲ့တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ နားေထာင္မဝႏိုင္တဲ့ သူ႔စကားသံ တီတီတာတာေလးနဲ႔ ခၽြဲႏြဲ႔ေနခဲ့တာ
ျပီးေတာ့…
ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို သီခ်င္းေတြ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ဟစ္ဆိုလို႔
သူဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတြထက္ သူဆိုတဲ့ အသံကေလးကို ပိုျပီးႏွစ္သက္ခဲ့တာ…
ရိုးသားမႈ ပြင့္လင္းမႈ လြပ္လပ္မႈေတြနဲ႔ သူ႔အသံ သူ႔အမူအယာေလးေတြကို ခ်စ္လို႔မဝ ျဖစ္ခဲ့ရတာ…

ကေလးတစ္ေယာက္လို ခၽြဲႏြဲ႔တက္ေပမယ့္
တခါတခါမွာ လက္ေတြ႔ဆန္ျပီး အက်ဳိးအေၾကာင္းသင့္ ေတြးေခၚတက္တာ
စိတ္ညစ္တဲ့အခိုက္ေတြမွာ နားလည္ႏွစ္သိမ့္ေပးတက္တာေလးေတြကိုလည္း ခ်စ္မိတာပဲ…။

‘အျပင္မွာ ေအးတယ္ကြယ္’
အေႏြးဓါတ္ရေစဖို႔ သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႔ဖက္မိေတာ့
လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ခ်ိတ္ ပခံုးေလးေတြက်ဳံ႕ျပီး ရင္ခြင္ထဲ အသာအယာ ေမွးစက္ခဲ့တာ
နားထင္စပ္က ဆံစေလးေတြကို ျငင္ျငင္သာသာ နမ္းရႈိက္ ရင္ထဲမွာ လႈိက္ဖိုလာေအာင္
ခ်စ္တယ္ ကေလးရယ္…

ျခံထဲမွာ စံပယ္ပန္းရနံ႔ေလးေတြ သင္းေနတယ္။
ေလေျပေလး တစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ခ်ဳိအီေမြးတဲ့ ညေမႊးပန္းရနံ႔ေလးေတြကို ရႈရႈိက္မိတယ္။
kiss me quick ပန္းကေလးေတြက အခ်င္းခ်င္း လက္တို႔ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတယ္။
ၾကယ္ကေလးေတြက အခ်င္းခ်င္းမ်က္စပစ္လို႔… လမင္းၾကီးကေတာ့ ခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ ငံု႔ၾကည့္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကုိ ပိုျပီး တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေပြ႔ဖက္လို႔…
ဒီ တဒဂၤေလးေတြသာ ထာဝရျဖစ္ခဲ့ရင္…။

ညဥ့္နက္ေတာ့ အေတာ္ေအးလာျပီ
‘အိမ္ထဲ ဝင္ၾကရေအာင္ေနာ္’ ေျပာေတာ့ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ ဆန္႔တန္းကမ္းေပးတယ္။ အလိုက္တသိပဲ သူ႔ကိုယ္လံုးေလးကို ေပြ႔ခ်ီျပီး အိမ္ထဲဝင္ခဲ့ၾကတာေပါ့။ မခ်ီရင္ ႏုတ္ခမ္းေလးစူျပီး စိတ္ေကာက္ဟန္ေဆာင္ဦးမွာ သိေနတယ္ေလ။

အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ တီဗီြေရွ႕ ဆိုဖာေပၚတင္ေပးျပီး စာအုပ္စင္က ပံုျပင္စာအုပ္ကေလး ေျပးယူရေသးတယ္။ မအိပ္ခင္ ပံုျပင္ဖတ္ျပရဦးမွာေလ။ ငယ္ငယ္က အဖြားရဲ႕ အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္ေတြနဲ႔ အိပ္စက္ခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ ပံုေျပာသူျပန္ျဖစ္လို႔ေပါ့။ သူ႔ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ယုယုယယ ပြတ္သပ္ျပီး ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကို တိုးတိုးေလးဖတ္ျပလို႔…

အဲဒီည
သူနဲ႔ၾကည္ႏူးစရာ ညေလးတစ္ညကို ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္
ဒါဟာ အိပ္မက္လား တကယ္လား…
ဟင့္အင္း၊ အခု ကၽြန္ေတာ္ မသိခ်င္ေသးဘူး
အိပ္မက္ကေလးျဖစ္ေနခဲ့ရင္…
မနက္မိုးလင္းတဲ့အခါ ဒီအိပ္မက္ေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကို စိုးထိတ္မိတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲပဲ တစ္သက္လံုး အတူေနၾကရေအာင္ ကေလးရယ္…။

× × × × ×

အဲဒီေန႔က
ေလွကားထစ္ေလးမွာ ထိုင္ရင္း ေရွ႕လမ္းမမွာ စီးေမ်ာသြားေနတဲ့ ကားေတြ လူေတြကို ၾကားထဲမွာ အရိပ္ကေလးတစ္ခုကို ရွာေနခဲ့တာေပါ့။
ကားတစ္စီးေပၚမွာ ဖ်ပ္ကနဲ အရိပ္ကေလးတစ္ခု ေတြ႔လိုက္တယ္
ဦးေႏွာက္က စဥ္းစားခ်ိန္ ေတာင္မရလိုက္ဘူး ႏွလံုးသားက ခ်က္ခ်င္းသိခဲ့တယ္…
အဲဒါ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ၾကယ္စင္ေလး
ညစဥ္ညတိုင္း အိပ္မက္လို ဝိုးတဝါးကမၻာထဲက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ၾကယ္စင္ေလး။

ႏွစ္လိုဖြယ္အျပံဳးကေလး ႏႈတ္ခမ္းလႊာက ပြင့္ဖူးအလာ ကမၻာေလာကၾကီး တစ္ခုလံုး လင္းလက္သြားသလားလို႔ ထင္မိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ လင္းလက္ခဲ့တဲ့ ၾကယ္စင္ေလး…
တျခားတစ္ေယာက္အတြက္ မင္းေလးရဲ႕အလင္းေတြ အဆံုးရႈံးမခံပါနဲ႔ေတာ့ ၾကယ္စင္ေလးရယ္
ကိုယ့္တစ္ေယာက္ထဲအတြက္ ထာဝရ လင္းလက္ေပးပါေနာ္…
တိုးတိုးေလး ဆုေတာင္းမိတယ္…

× × × × ×

တိုးတိုးေလး ဆုေတာင္းေနဆဲပဲ
ညစဥ္ အိပ္ယာထက္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ
ၾကယ္စင္ေလးနဲ႔ တီးတိုးစကားေတြေျပာလို႔
သီခ်င္းေတြဆိုလို႔
ပံုျပင္ေတြဖတ္ျပလို႔
ယုယေထြးေပြ႔လို႔
ဆံႏြယ္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးလို႔
တီးတိုးဆုေတာင္းေနဆဲ...
ကိုယ့္အတြက္
ထာဝရ လင္းလက္ေပးပါေတာ့ေနာ္...။