ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္က စစ္ကားေတြဆို သိပ္ႀကိဳက္တာ။ စစ္သားႀကီးလုပ္မယ္ေပါ့။ တပ္မေတာ္ေန႕လို႕ေျပာၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေန႕ဆိုရင္ အိမ္က လိုက္ပို႕လို႕ ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံလည္း ခဏခဏ ေရာက္ဖူးပါတယ္။ ညဖက္မွာ မီးရႈးမီးပန္းေတြလြတ္တာ သိပ္ၾကည့္လို႕ ေကာင္းတာပဲ။ သူမ်ားေတြက ေျပာတယ္ မီးရႈးမီးပန္းထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပံု ေပၚတယ္... ၾကည့္...ၾကည့္...ဆိုျပီး။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ တစ္ခါမွ မေတြ႕ပါဘူး။ မနက္ပိုင္းမွာ ေတာ္လွန္ေရးပန္းျခံထဲကေန စစ္ေၾကာင္းေတြ စစ္သီခ်င္းေတြဆိုျပီး ခ်ီတက္လာရင္ ကြ်န္ေတာ့္မွာ မရိုးမရြကို ျဖစ္လို႕ေပါ့။

ကြ်န္ေတာ့္ အစ္ကို ၀မ္းကြဲတစ္ေယာက္က စစ္တပ္ကပါ။ တပ္ၾကပ္ၾကီးစာေရးေပါ့။ ဗိုလ္ျဖစ္ဖို႕ သင္တန္းတက္ခြင့္ရေပမယ့္ တပ္ေျပာင္းရမွာစိုးလို႕ မေျဖဘူးဗ်။ ဒီတပ္မွာက စို႕စို႕ပို႕ပို႕ေလး ရေနတာကိုး။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က သူရန္ကုန္လာတဲ့အခါတိုင္း သူ႕ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အိမ္ေတြကို လက္ေဆာင္ေတြသြားေပးတယ္။ တပ္ထဲက အေၾကာင္းေတြ သတင္းပို႕တယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္း မၾကာခဏဆိုသလို လိုက္လိုက္သြားပါတယ္။ ဗိုလ္မႈးႀကီးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ေတြ႕ရေတာ့ အားက်တာေပါ့။ တကယ္လည္း အားက်ေလာက္စရာပါပဲ။ စစ္သားေတြပီပီ ဟန္နဲ႕ မာန္နဲ႕ေပါ့။ ျပည္သူေတြအတြက္ ေရွ႕တန္းက အေသခံမယ့္၊ ျပည္သူ႕အက်ိဳးကို အသက္နဲ႕လဲျပီး ကာကြယ္မယ့္ သတၱိခဲ စစ္ဗိုလ္ႀကီးေတြေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ဦးေလး (နဲနဲေတာ့ အမ်ိဳးစပ္ရင္ ေ၀းတာေပါ့ေလ) တစ္ေယာက္ကလဲ အခုခ်ိန္ဆိုရင္ ဗိုလ္မႈးခ်ဳပ္ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဟိုတစ္ခ်ိန္တံုးကေတာ့ သူတို႕ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စံျပေတြေပါ့။

၈၈ အေရးအခင္းမတိုင္မီ ႏွစ္ေတြမွာ တပ္မေတာ္နဲ႕ ဗကပေတြ၊ KNU ေတြ တိုက္ပဲြၾကီးေတြ ျဖစ္ၾကလို႕ ေရဒီယိုကေန ရန္သူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ က်ဆံုး၊ မိမိဘက္က ဘယ္ေလာက္ က်ဆံုးေပါ့ေလ ေၾကျငာတဲ့အခါမွာ လူၾကီးေတြက မိမိဘက္က ၁၀ ေယာက္ဆိုရင္ ၁၀ နဲ႕ ေျမာက္၊ ၁၀၀ ေပါ့ကြာ။ ၁၀၀ ဆိုရင္ ၁၀၀၀ ေပါ့လို႕ ေျပာၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က နားမလည္ခဲ့ဘူး။ လူႀကီးေတြဟာ ဘာလို႕မ်ား ကိုယ့္တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္ ခ်ိဳးႏွိမ္ေျပာရတာလဲ လို႕ေပါ့။ ျမန္မာ့အသံဆိုတာလည္း ညဘက္ျပည္လမ္းေပၚက ကားေမာင္းသြားရင္ လူၾကီးေတြျပလို႕ “ျပည္သူ႕အတြက္ ျမန္မာ့အသံ” လို႕ တာ၀ါတိုင္ၾကီးမွာ မီးေရာင္စံုနဲ႕ ေရးထားတာကို တခုပ္တရ ၾကည့္ေနၾကပါ။ ဒါႀကီးကလဲ လိမ္မယ္မထင္ပါဘူး။

၈၈ ေရာက္တဲ့အခါက်ေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္ထင္တာေတြ တစ္လြဲေတြပါလားဆိုတာ သိလာရတယ္။ ည ၈ နာရီ ျမန္မာ့အသံ တီးလံုးေတာင္ “ေျဗာင္လိမ့္. ေျဗာင္လိမ္.. ေျဗာင္လိမ့္ ေျဗာင္လိမ္.. ေျဗာင္လိမ္ ..” လို႕ ျဖစ္သြားေတာ့တယ္။ တကယ္လဲ ေျဗာင္ကို လိမ္တာခင္ဗ်။ အင္ဖာတိုက္ပြဲတံုးကေတာ့ ဂ်ပန္ေရဒီယိုက “နိပြန္တပ္မေတာ္ၾကီးဟာ ရန္သူဘယ္ႏွစ္ေယာက္ကိုသုတ္သင္လိုက္ပါျပီ။ ရန္သူေတြ ေခြးေျပး၀က္ေျပးေျပးေနရပါျပီ။ မၾကာမီ အင္ဖာ ကို သိမ္းယူႏိုင္ေတာ့ပါမယ္” လို႕ ေၾကျငာရင္ မဟာမိတ္တပ္ေတြက မျပံဳးပဲနဲ႕ ၀ါးလံုးကြဲ ရယ္ၾကသတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ကေတာ့ မရယ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ ခံထားရတာကိုး...။ ရင္ထဲမွာေတာ့ ကလိကလိ နဲ႕ေပါ့ေလ။ အခုလိုမ်ဳိး ကိုယ္ေျပာခ်င္တာေလးေတြ ေျပာလို႕ရတဲ့ ေနရာကလဲ မရွိေသးဘူး မဟုတ္လား။

စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျပီ။ ျပည္သူေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြကို ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သတ္ေနျပီ။ ဒါေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ၾကံဳေတြ႕ရ၊ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ စက္ရံုေတြကို စစ္ကားနဲ႕ အရင္လာေဖာက္ျပီး ပစၥည္းေတြသယ္ထုတ္တယ္။ ေနာက္ တံခါးဖြင့္ထားခဲ့ျပီး လူေတြလာသယ္တဲ့အခါၾကေတာ့ ေသနတ္နဲ႕ပစ္တယ္။ စက္ရံုကို ဖ်က္စီးလုယက္သူေတြပါလို႕ ေျပာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း တကယ္ လုယက္ ဖ်က္ဆီးသူေတြ ရွိၾကပါတယ္။ တုိင္းျပည္မွာ တရားဥပေဒ မဲ့သြားျပီဆိုေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြ ရွိလာမွာပဲ။ အဲဒါကို ေက်ာင္းသားေတြကလဲ ထိန္းၾကတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ အလံုပိတ္ျပီး ေနၾကတယ္။ လူထုက စစ္တပ္ကို အရမ္းမုန္းတီးသြားတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တဲ့အတြက္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးလို႕ ယူဆရင္ ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္ကြပ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ေနာက္မွ စဥ္းစားမိတာေတာ့ သာမန္လူထုက လူသတ္ရေလာက္ေအာင္ မရိုင္းစိုင္း၊ မၾကမ္းၾကဳတ္သြားပါဘူး။ ဒါမ်ိဳးေတြျဖစ္လာေအာင္ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကပဲ အကြက္က်က် စီစဥ္ခဲ့တာလို႕ပဲ ထင္ပါတယ္။ ဒါမွ တိုင္းျပည္ေတာ့ ပ်က္ေနပါျပီဆိုျပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းဖို႕ လမ္းပြင့္မွာ မဟုတ္လား။

အဲဒီကေန ေတာက္ေလ်ာက္ ကြ်န္ေတာ္ စစ္တပ္ကို ရြံ႕ရွာမုန္းတီးသြားခဲ့တာ..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းသားေတြ ရက္ရက္စက္စက္ အသတ္ခံရတယ္။ မေသမရွင္ေတြေရာ အေသေတြေရာ ထရပ္ကားေပၚပစ္တင္ မီးရိႈ႕ပစ္တာ ကြ်န္ေတာ္တို႕သိတယ္။ လံုထိန္းေတြ ရက္စက္ယုတ္မာတာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သိတယ္။ လက္နက္ဆိုလို႕ အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းမရွိတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြ၊ ျပည္သူေတြကို ဘယ္လို သတၱိနဲ႕မ်ား ရက္ရက္စက္စက္ ေသနတ္နဲ႕ ပစ္သတ္ရဲတာလဲ။ အာဂ သတၱိရွင္ေတြပါပဲ။ ဘိုခ်ုဳပ္ၾကီးေစာေမာင္က ျပည္ပသတင္းေထာက္ေတြကို သူတို႕ တကယ္မပစ္ပါဘူး။ တကယ္္ပစ္ရင္ တပ္ခြဲတစ္ခြဲစာရဲ႕ ပစ္အားဟာဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ ဆိုတာ လက္ေတြ႕ၾကည့္ပါဆိုျပီးေတာင္ ပစ္ျပလိုက္ေသးတယ္။

အေရးအခင္းျပီးတဲ့အခါၾကမွ ကြ်န္ေတာ္ သမိုင္းမွာ အေကာင္းေတြခ်ည္းပဲ သင္ခဲ့ရတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီနဲ႕ ဘိုေန၀င္း အေၾကာင္းကို ေက်ာင္းစာအုပ္အျပင္က ေလ့လာမိတယ္။ ဘိုေန၀င္းရဲ႕ ရက္စက္မႈကလဲ ကမ္းကုန္ေအာင္ပါပဲလား...။ ေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ေသနတ္နဲ႕ပစ္တယ္။ ဒါနဲ႕ေတာင္ အရွက္မရွိ “ဒါးကိုဒါးခ်င္း၊ လွံကိုလွံခ်င္း” လို႕ ေျပာေသးတယ္။ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး သေႏၶတည္ရာ၊ ျမန္႕မာ့လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေမြးဖြားရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးကို ဗံုးခြဲဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ ဘယ္ေလာက္ မိုက္ရိုင္းလိုက္သလဲဆိုတာ...။ ကမၻာေၾကရင္ေတာင္ ဥဒါန္းမေၾကႏိုင္ဘူး။ ဘိုေန၀င္းရဲ႕ ေနာက္လိုက္ ဘိုတကာ့ဘို ေတြကလည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲလား။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တပ္မေတာ္ဟာ ဘာမ်ားျဖစ္သြားတာလဲ။ ဘာေတြမ်ား မွားယြင္းသြားခဲ့တာလဲ...။

ျပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး မွာ တစ္တိုင္းျပည္လံုးက ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ၾကတဲ့ ဘုရားသားေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြ ကိုေတာင္ ေစာ္ကားရဲတဲ့အထိ၊ သတ္ျဖတ္ရဲတဲ့အထိ စစ္တပ္ဟာ အသိဥာဏ္မဲ့လာတယ္။ ဘိုသန္းေရႊရဲ႕ အာဏာတည္ျမဲဖို႕ အတြက္ သံဃာကိုေတာင္ မျမင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တပ္မေတာ္ဟာ ဒီေလာက္ေတာင္ ဆိုး၀ါးနိမ့္က်ေနျပီလား။ အမိန္႕ေပးရင္ လူဆိုး လူေကာင္း မခြဲျခားႏိုင္ပဲ ထိုးကိုက္တဲ့ ေခြးေတြလိုျဖစ္ေနျပီလား။ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ဒီလို မထင္မိပါဘူး။

တပ္မေတာ္... ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္ဆိုတာ ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာတာပါ။ ေ၀းေ၀းမၾကည့္ပါနဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ အမ်ိဳးထဲမွာေတာင္ စစ္သားေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ေတြ၊ ဗိုလ္မႈးၾကီးေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ ဘာကို ျပသလဲဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူထဲက ေပါက္ဖြားလာတာပါ ဆိုတာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါျဖင့္ရင္ ဘာေၾကာင့္ ဒီတပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူ႕ဘက္က မရပ္တည္ႏိုင္ရတာလဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ အထင္ ေျပာရရင္ေတာ့ ေၾကာက္လို႕ပါ။ တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စစ္သားဟာဘာကို ေၾကာက္တာလဲ။ အဲဒီေလာက္ ျပင္းထန္တဲ့ စိတ္ဓါတ္အင္အား မရွိလို႕ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အားက်ခဲ့ဘူးတဲ့ ကြ်န္ေတာ့အစ္ကိုရဲ႕ ဆရာ ဗိုလ္မႈးၾကီးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သူတို႕ေတြအားလံုး တကယ္ေတာ့ ေၾကာက္ေနၾကတာပါ။ သတၱိမရွိတာပါ။ စုဖုယားလတ္က ကင္း၀န္မင္းႀကီးကို “ထမီနဲ႕ ေက်ာက္ပ်င္” ပို႕ခိုင္းသလို ဒီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကိုလည္း ထမီနဲ႕ ေက်ာက္ပ်င္ ပို႕ခိုင္းမယ္ဆိုရင္ လြန္မယ္မထင္ပါဘူး။ မတရားတာကို သိတယ္၊ မမွန္တာကိုသိတယ္၊ သို႕ေသာ္လည္း တြန္းလွန္ဖို႕ သတၱိမရွိဘူး။ ဘာေၾကာင့္ မတရားတာကိုသိတယ္ မမွန္တာကို သိတယ္လို႕ ေျပာႏိုင္သလဲဆိုေတာ့ ဒီ အာဏာရူး ဘုိသန္းေရႊအစိုးရ တရားတာလုပ္သလား မတရားတာလုပ္သလား၊ ေကာင္းတာလုပ္သလား မေကာင္းတာလုပ္သလားဆိုတာ ဆယ့္ငါးႏွစ္သားဦးေႏွာက္ေလာက္ ေတြးတက္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဗိုလ္မႈးေတြ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဆယ့္ငါးႏွစ္သား ဦးေႏွာက္ထက္ေတာ့ မကပါဘူး။ ပညာတက္ေတြပဲ ေတြးတက္ပါတယ္။ သတၱိမရွိတဲ့အတြက္ေတာ့ သူတို႕ကို သနားမိပါတယ္။ ေနာင္လာမယ့္ သမိုင္းမွာ စစ္သားဆိုတဲ့ နာမည္ခံျပီး သတၱိမရွိလို႕ ေသြးေၾကာင္လို႕ တိုင္းျပည္အတြက္ မစြန္႕စားရဲတဲ့ ဘုိခ်ဳပ္ေတြအျဖစ္ သမိုင္းေၾကာင္း မလွမယ့္ အတြက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ္အခု စစ္တပ္ကို မမုန္းေတာ့ပါဘူး။ သနားမိပါတယ္...။

အဲဒီေတာ့ အထက္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သတၱိမရွိေတာ့ဘူး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ မစြန္႕လြတ္ရဲ ေတာ့ဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္ေစတနာရွိတဲ့ တကယ္အေမ်ာ္အျမင္ရွိတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ တပ္မေတာ္သားေတြကို စည္းရံုးရမယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္ စစ္ဗိုလ္ေတြကို စည္းရံုးရမယ္။ သူတို႕ေနာက္မွာ ျပည္သူလူထုရွိတယ္။ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ သိလာေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ေအာက္ေျခတပ္မေတာ္သား အမ်ားစုဟာ ျပည္သူေတြထက္ေတာင္ ဆင္းရဲပင္ပန္းၾကပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ လူညြန္႕တံုးေအာင္ ပံုသြင္းထားတဲ့ တစ္ေသြးတစ္သံတစ္မိန္႕ ေၾကာင့္သာ ေၾကာက္ေနၾကတာပါ။ သူတို႕တစ္ေတြလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႕လိုပဲ အေျပာင္းအလဲကို လိုလားၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္မွာကို လိုလားၾကပါတယ္။ သူတို႕တစ္ေတြရဲ႕ ဘက္မွာ တစ္တိုင္းျပည္လံုးရွိတယ္။ အာဏာရူး ဘိုသန္းေရႊရဲ႕ လက္တစ္ဆုပ္စာ စစ္ဘုိခ်ဳပ္တစ္စု ေကာင္းစားဖို႕ကိုပဲ ျပည္သူေတြရဲ႕ အမုန္းတီးခံျပီး ကြ်န္မခံေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အေတြးမ်ဳိး သူတို႕ေတြရင္ထဲ ေရာက္ေအာင္ စည္းရံုးႏိုင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ဟာ တိုင္းျပည္ကို ကြ်န္ဇာတ္သြင္းေနတဲ့ စစ္အာဏာရူး ဘိုသန္းေရႊနဲ႕ အေပါင္းအပါတစ္စုကို ထိုက္တန္တဲ့ အျပစ္ဒဏ္ေပးႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္မိပါတယ္။

O Child beside the Waterfall
What songs without a word
Rise from those waters like a call
Only a heart has heard-
The Joy, the Joy in all things
Rise whistling like a bird.

O child beside the Waterfall
I hear them too, the brief
Heavenly notes, the harp of dawn,
The nightingale on the leaf,
All, all, dispel the darkness and
The silence of our grief.

O child beside the Waterfall
I see you standing there,
With Waterdrops and fireflies
And hummingbirds in the air,
All singing praise of paradise,
Paradise everywhere.

George Barker

This is 'Test' page.

အေဖသို႕ ... သခင္ေအာင္ဆန္းသို႕

အေဖ...။ ၁၉ ဂ်ဴလိုင္ေရာက္ျပန္ေတာ့မယ္ အေဖ...။ အေဖတို႕ အသက္ေပးခဲ့ရတဲ့ ေန႕၊ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ယူၾကံဳးမရ ႀကိမ္မီးအံုးခဲ့ရတဲ့ ေန႕ ...။ လက္တစ္ကမ္းမွာ ေရာက္ေနျပီျဖစ္တဲ့ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ အသီးအပြင့္ေလးေတြကို အေဖ မခံစားသြားခဲ့ရဘူး။ စေကာေလာက္မွေစာက္မနက္တဲ့ အၾကံနဲ႕၊ ကိုယ့္ဖို႕ တစ္ဘို႕ထဲၾကည့္တက္တဲ့ ပုဇြန္ဦးေႏွာက္ေတြေၾကာင့္ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဗိသုကာေတြ တစ္ျပိဳင္တည္း က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။ ဗမာျပည္ကို အာရွမွာ မဟာအင္အားႀကီးႏိုင္ငံ တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ပံုေဖာ္ေပးႏိုင္မယ့္ ဗိသုကာေတြ ဆံုးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ဒီအၾကံ ပက္စက္မႈ၊ အေမ်ာ္အျမင္ကင္းမဲ့မႈရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကို ခုခ်ိန္ထိ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ခံစားေနရတံုးပဲ အေဖ...။
၈၈ တုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ စစ္ပညာ၊ ျပည္သူေတြကို သတ္ဖို႕ မဟုတ္ဘူး” လို႕ေပါ႕...။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီစစ္တပ္ရဲ႕ ေသနတ္ေျပာင္း၀ ေရွ႕မွာပဲ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေက်ာင္းသားေတြ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္။ ျပည္သူေတြ အသက္ေပးခဲ့ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ နားမလည္ခဲ့ဘူးအေဖ...။ တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူ႕အတြက္ မဟုတ္ဘူးလား...။ အမိန္႕ေပးရင္ ဘာမဆိုလုပ္မယ့္ ဦးေႏွာက္မရွိတဲ့ စစ္တပ္လား...။ လက္တစ္ဆုပ္စာ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ေကာင္းစားဖို႕ ျပည္သူကို ျပန္သတ္မယ့္ စစ္တပ္လား...။ ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္သား ဆိုတဲ့ နာမည္ကို ခံယူဖို႕ ေရာ ထိုက္တန္ၾကေသးရဲ႕လား...။

သမိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ သင္ခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ အေၾကာင္းေပါ့။ အဲဒီတုန္းက လက္နက္ဆိုလို႕ အပ္တိုတစ္ေခ်ာင္းေတာင္ မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရရဲ႕ ျမင္းစီးပုလိပ္ေတြက ျမင္းနဲ႕တိုက္၊ ဒုတ္နဲ႕ရိုက္လို႕ ရဟန္းရွင္လူ အာဇာနည္ ၁၇ ဦး က်ဆံုးခဲ့ရတယ္တဲ့...။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ျပည္သူ႕တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေသနတ္ေျပာင္း၀မွာ က်ဆံုးခဲ့ၾကရတဲ့ ေက်ာင္းသား၊ ေက်ာင္းသူ၊ ရဟန္းရွင္ လူ အာဇာနည္ေတြ... ၁၇၀ လည္းမကဘူး...။ ၁၇၀၀ လည္း မကဘူး...။ ၁၇၀၀၀ လည္း မကေတာ့ဘူးအေဖ...။ ေတြးမိတိုင္း အသည္းနာတယ္ အေဖ...။
အေဖ...။ အေဖေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ဆိုတာ ဘယ္လိုပံုစံမ်ဳိးလဲ အေဖ...။ ဒီေန႕ အေဖတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ဟာ ဘယ္လမ္းကို ေလွ်ာက္ေနသလဲဆိုတာ အေဖ သိပါရဲ႕လား...။ အေဖ စက္ဆုပ္ရြံရွာခဲ့တဲ့ စစ္အာဏာရွင္ အစိုးရမိ်ဳးကို အကာအကြယ္ေပးေနတယ္ အေဖ...။ လက္တစ္ဆုပ္စာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္စု ေကာင္းစားဖို႕အတြက္ ျပည္သူေတြဘက္ကို ေသနတ္ေျပာင္းလွည့္ေနတယ္ အေဖ...။
အေဖ...။ အေဖေျပာခဲ့ဘူးတဲ့ စကား ကြ်န္ေတာ္ ၾကားေယာင္ေနတယ္။ အေဖ ဒီလို ေျပာခဲ့တယ္...။

” I went to Japan to save my people who were struggling like bullocks under the British. But now we are treated like dogs. We are far from our hope of reaching the human stage, even to get back the bullock stage we need to struggle more.”

အေဖ... ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း မဆလ တစ္ပါတီအာဏာရွင္ လက္ေအာက္က၊ ႏြားလိုဘ၀ေတြက လြတ္ေျမာက္ဖို႕ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ အခု နအဖ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွာ အေဖေျပာသလိုပဲ ေခြးေတြလို အႏိုင္က်င့္ခံေနရျပန္ျပီအေဖ...။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ လိုလားတဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးေတြ မေျပာနဲ႕၊ မဆလ ေခတ္ အေျခအေန ျပန္ေရာက္ဖို႕ေတာင္ မလြယ္လွေတာ့ဘူး အေဖ...။
အေဖ...။ အေဖေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕သား၊ အေဖ ေနရာကို ဆက္ခံခဲ့ၾကတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အေဖ့ရဲ႕ သမိုင္းပံုရိပ္ေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနၾကတယ္ အေဖ...။ “လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဗိသုကာႀကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း” ဆိုတဲ့ စကားဟာ သူတို႕နားမွာ ဘာေၾကာင့္ ခါးေနရတာလဲ။ ဒီတစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ဒီစစ္အာဏာရူးေတြရဲ႕ သရုပ္ကို သိေလာက္ပါျပီ။ ႏိုင္ငံတိုင္းမွာ ေလးစားေလာက္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ေငြစကၠဴေပၚမွာ ပံုႏွိပ္ျမဲပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၾကမွ တိရိစာၦန္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တိုင္းျပည္လို တိရိစာၦန္ရုပ္ကို ေငြအမွတ္နဲ႕ သံုးေနရတယ္ အေဖ...။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ေမွာင္ခိုေတြ ေခတ္စားခ်ိန္ေပါ့။ ဆရာသာဂဒိုးရဲ႕ “ဖမ္းပါ၊ မဖမ္းဘူး” ဆိုတဲ့ ၀တၳဳတိုေလးထဲက စကားတစ္ခ်ဳိ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ သေဘာက်ဘူးတယ္။ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာ သိပ္တန္ခိုးထြားတာကြ...။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံုေလးမ်ား ပုတ္ျပလိုက္ရင္ တစ္ခါတည္း ဦးညြတ္သြားေတာ့တာပဲ” တဲ့။ ပိုက္ဆံျပလိုက္ရင္ ရဲ၀န္ထမ္းေတြ ဦးညြတ္သြားတယ္လို႕ ဆိုလိုတာေပါ့။ အင္းေလ... ပိုက္ဆံဆိုတာ လူတိုင္း သည္းေျခႀကိဳက္ပဲမဟုတ္လား...။
အခုေတာ့ အေဖ့ စစ္သားေတြက အေဖတို႕ကို ဦးမညြတ္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး အေဖ...။ မဆလ ေခတ္မွာေတာင္ အာဇာနည္ေန႕ ဆိုတာ တခမ္းတနား က်င္းပျမဲပါ။ အခုေတာ့ အာဇာနည္ေန႕ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ခ်င္ေနၾကျပီ အေဖ...။ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ အေဖ့ ဂူဗိမာန္မွာ တစ္ခါဘူးမွ လာျပီး ဂါရ၀မျပဳဖူးဘူး အေဖ...။ တပ္မေတာ္ စစ္သမိုင္းျပတိုက္ဆိုတဲ့ အေဆာက္အဦးမွာ “တပ္မေတာ္ရဲ႕ ဖခင္ႀကီး၊ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ ဗိသုကာႀကီး” သခင္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ပံုဟာ ခန္႕ခန္႕ညားညားမရွိရဘူး အေဖ...။ မထင္မရွား ေနရာတစ္ေနရာမွာ မတက္သာလို႕ ျပထားရတဲ့ အေဖ့ရဲ႕ ပံု ကိုျမင္မိရင္ ရင္ထဲမွာ မခ်ိေအာင္ ခံစားရတယ္ အေဖ...။
၈၈ တုန္းက အေဖ့ကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ တမ္းတမိတုန္း အေဖ့ရဲ႕ ရင္ေသြး၊ အေဖ့ေသြး ပီသတဲ့ ေသြး... အန္တီစုကို ကြ်န္ေတာ္တို႕ ရခဲ့ပါတယ္။ အေဖ့ေသြး ပီသတဲ့ ေသြး လို႕ ေျပာတာက အေဖ့ေသြး မပီသတဲ့ ေသြးလည္း ရွိေသးလို႕ပါ။ အေဖ့ရဲ႕ သားႀကီး ၾသရႆ **ဦး အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေလကုန္ခံျပီးေတာ့ေတာင္ မေျပာျပခ်င္ေတာ့ဘူး အေဖ..။ အေဖ့ နာမည္ ေအာင္ဆန္းေတာင္ ေရွ႕ကထည့္ဘို႕ မထိုက္တန္ပါဘူး။ အေဖ့ေသြးစစ္ အန္တီစုရဲ႕ လုပ္ရပ္နဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ သူ႕လုပ္ရပ္နဲ႕ စိတ္ဓါတ္၊ နံ႕သာဆီနဲ႕ အီးလို ကြာတယ္ အေဖ...။ ဟိုတုန္းက ေရနစ္ျပီး ကြယ္လြန္ခဲ့ရတာ အေဖ့သားလတ္ ေအာင္ဆန္းလင္း မဟုတ္ပဲ **ဦး ျဖစ္ခဲ့ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႕ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ေတြးမိတယ္ အေဖ...။
အခုေတာ့ အေဖ့ရင္ေသြး အန္တီစုလည္း ရိုင္းစိုင္းယုတ္မာတဲ့ စစ္အာဏာရူးေတြရဲ႕ လက္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္မယ္မွန္း မသိရဘူးအေဖ...။
အေဖ...။ အေဖ့ ေသြးလည္း ပင္ပန္းလွပါျပီ။ ျပည္သူေတြ လည္း ပင္ပန္းလွပါျပီ။ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြ၊ ရဟန္းရွင္လူ ေတြရဲ႕ အသက္ေတြလည္း အေျမာက္အမ်ား စေတးခဲ့ရပါျပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆက္ျပီး မခံစားႏိုင္ေတာ့ဘူး အေဖ...။
“ဒီ လူသတ္ေကာင္၊ စစ္အာဏာရူး ေတြရဲ႕ လည္ကုိ အေဖ့လက္ထဲက ဂ်ပန္ဓါးနဲ႕သာ တအားခုတ္လွည့္ပါေတာ့ အေဖ...။”*

(ဒီေနာက္ဆံုး စာသားေလးဟာ ၈၈ တုန္းက ကြ်န္ေတာ္ ေ၀ခဲ့ရတဲ့ စာေတြၾကားထဲမွာ ပါလာတဲ့ ကဗ်ာေလး ထဲကပါ။ ကဗ်ာေလးက စာမ်က္ႏွာ သံုးမ်က္ႏွာစာေလာက္ ရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ သိပ္ႀကိဳက္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အခုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီ စာေၾကာင္းေလးပဲ မွတ္မိပါေတာ့တယ္။ သိတဲ့သူေတြရွိရင္လည္း ျပန္လည္ ေ၀မွ်ေပးပါလို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။)

မေန ့က တနလၤာေန ့ မနက္ ၈ နာရီခန္ ့မွာ ေက်ာက္ၾကီး ကေန ရန္ကုန္ကို ထြက္ခြာလာတဲ့ မီနီဘတ္စ္ တစ္စီးေပၚမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ပြားခဲ့တယ္လို ့ ျမန္မာသတင္းစာမ်ား မွာ ေဖၚျပပါတယ္။ အဆိုပါ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးေသဆံုးျပီး အျခားအမ်ဳိးသား ခရီးသည္တစ္ဦးလည္း ဒါဏ္ရာရရွိသြားတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။
စစ္အစိုးရကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အတိုက္အခံအဖြဲ ့အစည္းမ်ားကို လက္ညိဳးထိုး စြပ္္စြဲထားပါတယ္။ ဒီလအေစာပိုင္းမွာ နအဖ လက္ကိုင္တုတ္ ၾကံ့ဖြတ္ ရံုးမွာ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့ ျပီး လံုျခံဳေရးေတြ တင္းက်ပ္ထားတဲ့ၾကားက ဒီဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ။

ၾကံ့ဖြတ္ရံုး ဗုံးေပါက္ကြဲမႈဟာ သူတို ့လက္ခ်က္ပါလို ့ စြမ္းအားျမွင့္စစ္သည္ေတာ္မ်ား အဖြဲ ့က ၀န္ခံခဲ့တာကလြဲလို ့ က်န္ဗံုးေပါက္ကြဲမႈအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ နအဖဟာ အတိုက္အခံအင္အားစု ေတြကုိ လက္ညိႈးထိုးတာကလြဲလို ့ တရားခံတိတိက်က် မေဖာ္ထုတ္ေပးခဲ့ပါဘူး။
၂၀၀၅ ေမလမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ႏိုင္င့ံသမိုင္းမွာ အၾကီးက်ယ္ဆံုး ဗံုးေပါက္ကြဲမႈမွာလည္း တရားခံ တိတိပပ မေဖၚထုတ္ေပးခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက ဒဂံုစင္တာ၊ Junction 8 နဲ ့ ပုဇြန္ေတာင္က ကုန္သြယ္မႈဗဟိုဌာန ေတြမွာ ဗံုးသံုးလံုးဆင့္ေပါက္ခဲ့ျပီး ျပည္သူ ၂၀ နီးပါး ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ဒီဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြ (အားလံုးမဟုတ္ရင္ေတာင္ အမ်ားစု) မွာ စစ္အစိုးရ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတယ္လို ့ ယူဆၾကပါတယ္။
မေမ့ႏိုင္တဲ့ ၁၉ ဂ်ဴလိုင္ အာဇာနည္ေန ့ လည္းနီးကပ္လာပါျပီ။ ေက်ာင္းသားျပည္သူ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ေပးခဲ့ရတဲ့ ၈၈၈၈ အေရးေတာ္ပံု အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕လည္း က်ေရာက္ပါေတာ့မယ္။ စက္တင္ဘာ ေရႊေရာင္ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ ႏွစ္ပတ္လည္ေန႕ဟာလည္း မေ၀းေတာ့ပါဘူး။ ဒီအေရးေတာ္ပံုေတြရဲ႕ အတိတ္သမိုင္းက စစ္အာဏာရွင္ေတြကို အျမဲေျခာက္လွန္ ့ေနမွာပါ။ ဒီေန ့ဒီရက္ေတြနီးရင္ နအဖဟာ ရင္တမမ ဖင္တၾကြၾကြနဲ႕ ေၾကာက္လန္ ့ေနျမဲပါ။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းျပည္လူထုကို အာရံုလြဲေအာင္ မျငိမ္မသက္ ျဖစ္ေအာင္၊ အထိတ္တလန္ ့ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးေနတယ္လို ့ပဲ ထင္ပါတယ္။

Al Jazeera.net, July 14, 2008


ဆူဒန္ႏိုင္ငံ ဒါဖာမွာ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြ က်ဴးလြန္တယ္ဆိုျပီး စြပ္စြဲခံထားရတဲ့ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ သမၼတ Omar al-Bashir ကို ဖမ္းဆီးဖို ့အတြက္ ႏိုင္ငံတကာ ရာဇ၀တ္ခံုရံုး International Criminal Court ရဲ ့ေရွ ့ေနေတြက ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္လို ့ ေၾကျငာခ်က္ တစ္ခုမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဆူဒန္သမၼတ al-Bashir ဟာ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စု သံုးစုကို မ်ိဳးျဖဳတ္သတ္ျဖတ္ခဲ့မႈမွာ စီစဥ္ညႊန္ၾကားခဲ့တယ္လို ့ ေၾကျငာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။
အခုလို ဖမ္း၀ရမ္းထုတ္ေပးဖို ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ဟာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ႏိုင္င့ံေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ကို ဖမ္းဆီးဖို ့ ICC မွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္ ေတာင္းဆိုမႈလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

al-Bashir ဟာ မ်ိဳးျဖဳတ္သက္ျဖတ္မႈ ၁၀ ၾကိမ္၊ လူသားျဖစ္တည္မႈကို ဆန္ ့က်င္တဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြနဲ ့၊ စစ္ရာဇ၀တ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့ရာမွာ တာ၀န္ရွိတယ္လို ့ ယံုၾကည္ရေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ ရွိတယ္လို ့ တရားလိုေရွ ့ေနေတြက ေၾကျငာခ်က္မွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ICC ကေတာ့ ေရွ ့ေနေတြရဲ ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို သံုးသပ္ျပီး လက္ခံေလာက္တဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ ရွိသလားဆိုတာနဲ ့ ဒီက်ဴးလြန္မႈေတြဟာ ICC ရဲ ့ တရားစီရင္ႏိုင္ခြင့္ အတြင္းမွာ ရွိသလားဆိုတာ စံုစမ္းသြားမယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။ ဖမ္း၀ရမ္း ထုတ္ေပးသင့္ မေပးသင့္ ကို တရားသူႀကီးမ်ားက ဆံုးျဖတ္မွာျဖစ္ျပီး အဲဒါဟာ လေပါင္းအေတာ္ၾကာႏိုင္တယ္လို ့လည္း ဆိုပါတယ္။
ကုလအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းကေတာ့ “ကြ်န္ေတာ့အေနနဲ ့ အလြန္ပဲ စိုးရိမ္ပူပန္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူမွ တရားဥပေဒကို ေရွာင္လႊဲလို ့ မရပါဘူး” လို ့ ေျပာပါတယ္။
al-Bashir ကို ဖမ္းဆီးလိုက္ရင္ ဆူဒန္ႏိုင္ငံတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ တင္းမာမႈေတြကို မီးေလာင္ရာေလပင့္ ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြလည္း ရွိပါတယ္ လို ့ဆိုပါတယ္။
ဒီသတင္း အျပည့္အစံုကို Al Jazeera.net မွာ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါတယ္။

ဆူဒန္က ဘာရွားျပီးရင္ေတာ့ ဘားမားက ဘိုေရႊ အလွည့္ျဖစ္မလားဆိုတာ....။

ASEAN Secretariat, 10 July 2008


NEW YORK – ASEAN remains ready to further cooperate with the UN and its agencies such as the United Nations Office for the Coordination of Humanitarian Affairs in the ongoing humanitarian efforts for the victims of Cyclone Nargis in Myanmar, said the ASEAN Secretary-General, Dr Surin Pitsuwan in New York today.

After talks with Mr John Holmes, the Under-Secretary-General for Humanitarian Affairs and Emergency Relief Coordinator, Dr Surin confirmed that Mr Holmes would be attending the release of the Post-Nargis Joint Assessment Report in Singapore on 21 July 2008.

Dr Surin said, “The UN leadership appreciates the support, cooperation and leadership that ASEAN has shown in this issue.”

He added that the UN Secretary-General is also committed to the ASEAN-UN Summit to be held in Bangkok later this year.

နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ ခံခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသ၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ စုမာႀတား ကြ်န္းေတြ ေျမေအာက္ေရေတြမွာ Arsenic (စိန္အဆိပ္) ပါ၀င္ႏိုင္မႈ အႏၱရာယ္နဲ ့ ျမင့္ျမင့္မားမား ရင္ဆိုင္ေနရတယ္လို ့ ေလ့လာမႈတစ္ခုအရ သိရပါတယ္။ စိန္အဆိပ္ဟာ ကင္ဆာေရာဂါနဲ ့ အျခားေရာဂါေ၀ဒနာေတြကို ျဖစ္ပြားေစႏိုင္ပါတယ္။
“စိုးရိမ္ပူပန္စရာရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ သုေတသနအခ်က္အလက္ေတြကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ စိန္အဆိပ္ပါ၀င္မႈ အႏၱရာယ္ကို ေတြ ့ႏိုင္ပါတယ္” လို ့ ဆြစ္ဇာလန္ႏိုင္ငံ Swiss Federal Institute of Aquatic Science and Technology က Senior scientist Michael Berg က ေျပာပါတယ္။

ေသာက္သံုးေရထဲမွာ စိန္အဆိပ္ပါ၀င္ေနမႈဟာ ကမၻာလံုးဆိုင္ရာ က်န္းမာေရးျခိမ္းေျခာက္မႈတစ္ခုလို ့ဆိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း ၇၀ ေက်ာ္က ျပည္သူ ၁၃၇ သန္းဟာ ဒီႏၱရာယ္နဲ ့ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီမွာ လူေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာဟာ အဆုပ္ကင္ဆာ၊ ဆီးအိမ္ကင္ဆာနဲ ့ အေရျပားကင္ဆာ ေရာဂါေတြနဲ ့ ေသဆံုးရမယ့္ အႏၱရာယ္နဲ ့ ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။
စိန္အဆိပ္ဟာ ေျမေအာက္ေရခိုေအာင္းရာ ေရအရင္းအျမစ္ေတြဆီကို အနံ ့အရသာမဲ့စြာ ၀င္ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ လယ္ယာနဲ ့ စက္မႈလုပ္ငန္းေတြဆီကလည္း ၀င္ေရာက္လာႏိုင္ပါတယ္။
စိန္အဆိပ္ကို ပမာဏမ်ားမ်ားသံုးစြဲမိရင္ ေသေစႏိုင္တဲ့ အဆိပ္အေတာက္ျဖစ္ေစပါတယ္။ ပမာဏ နည္းနည္းကေလးကေတာင္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ အေရျပားဆိုင္ရာေရာဂါေတြနဲ ့ ႏွလံုးခုန္မမွန္တာ စတာေတြကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
မုန္တိုင္ဒဏ္ခံ ျမန္မာျပည္ ျမစ္၀ကြ်န္းေပၚေဒသရဲ ့ ေျမေအာက္ေရထဲမွာ စိန္အဆိပ္ပါ၀င္မႈ အႏၱရာယ္ ျမင့္မားမႈဟာ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ ့ ရဲ ့ Guidelines ထက္ကို ေက်ာ္လြန္ေနျပီလုိ ့ Berg နဲ ့ အျခားပညာရွင္ေတြက ေကာက္ခ်က္ခ်ႀကပါတယ္။

Source: The New York Times

ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြရဲ့ Blog မွာေဖၚျပထားတဲ့ မင္းႀကီး(သေရေခတၱရာ)ရဲ့ “ပဲ့တင္သံ” ေဆာင္းပါးကို ဖတ္မိျပီး ကြ်န္ေတာ္လည္း သေဘာက်မိလို ့ ဆက္ျပီးေတြးျဖစ္ပါတယ္။ မင္းႀကီး(သေရေခတၱရာ) သံုးသပ္သလိုပါပဲ NLD ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းဟာ ေခါင္းေဆာင္မႈအရည္အခ်င္း ည့ံျဖင္းတာကို ေတြ ့ရပါတယ္။ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ ေႀကညာခ်က္ေတြပဲ တြင္တြင္ထုတ္ေနျပီး ကေလးမုန္ ့ေတာင္းသလို တစာစာပူစာေနတာပဲေတြ့ရပါတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ နာဂစ္ ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရးအရ အျမတ္ထုတ္ႏိုင္မယ့္ အေနအထားေကာင္းေတြ ရခဲ့ေပမယ့္လည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ အသံုးမခ်ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အန္တီစု ဘာမွမလႈပ္ရွားႏိုင္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လက္ရွိ ဒီခ်ဳပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ျပည္သူလူထုရဲ့ ယံုႀကည္ကိုးစားေလာက္စရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ဘာတစ္ခုမွ လုပ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိခဲ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့အျမင္ေျပာရရင္ေတာ့ လက္ရွိ NLD ဟာ ေလးစားေလာက္စရာ တိက်တဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ မရွိဘူး။ စစ္အစိုးရလုပ္သမွ်ကို ေႀကညာခ်က္ေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ထုတ္ရင္းနဲ့ပဲ ပုဆုိးျခံဳထဲက လက္သီးျပသလို ျဖစ္ေနတယ္ထင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ရထားနဲ့ ခရီးေ၀းသြားတဲ့အခါ ရထားေဘးနား လိုက္ျပီး ခေလးေတြ ပိုက္ဆံေတာင္း၊ မုန္ ့ေတာင္းသလုိပဲ၊ ရထားႀကီးကေတာ့ သူတို ့ကို ထားခဲ့ျပီး ဆက္သြားတာပါပဲ။ အခုလည္း NLD နဲ ့ယွဥ္လိုက္ရင္ အာဏာရူး ဘုိသန္းေရႊရဲ ့ နအဖမွာ တိက်တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ရွိတယ္။ ဘယ္သူေတြဘာေျပာေျပာ၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ ဆိုတဲ့ Road map နဲ ့ ခရီးဆက္ေနတယ္။ အခုႏွစ္ ၂၀၀၈ အကုန္မွာ ပါတီေတြ မွတ္ပံုတင္ရမယ္။ ၂၀၁၀ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္။ အဲဒီမွာ ၾကံ့ဖြတ္အဖြဲ ့ကို ပါတီအသြင္ေျပာင္းမယ္။ လူဆိုးလူမိုက္ ကေလကေခ်ေတြနဲ ့ ဖြဲ ့စည္းထားတဲ့ ျပည္သူ့ စြမ္းအားရွင္မ်ားက ျပည္သူလူထုကို ျခိမ္းေျခာက္မယ္။ စသည္ျဖင့္ စသည္ျဖင့္ ေရတုိ ေရရွည္ မဟာဗ်ဴဟာေတြ၊ နည္းဗ်ဴဟာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ ့ NLD ကေရာ၊ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ။ ဘယ္လို ပံုစံမ်ိဳးနဲ ့ စစ္အစိုးရကို ရင္ဆိုင္မွာလဲ။ ဒီႏွစ္အကုန္မွာ ပါတီမွတ္ပံုတင္မွာလား၊ ဒါဆိုရင္ နအဖရဲ ့ road map ကိုလက္ခံလိုက္သလို ျဖစ္မသြားဘူးလား။ မွတ္ပံုမတင္ရင္ေကာ ပါတီအျဖစ္က ဖ်က္သိမ္းခံရမလား။ ကြ်န္ေတာ္ ငယ္ငယ္က ဖတ္ဖူးတဲ့ ရုရွား သူရဲေကာင္းပံုျပင္ ေတြမွာ သူရဲေကာင္းဟာ လမ္းဆံုလမ္းခြေရာက္ေနပါျပီ။ ဘယ္ဘက္လမ္းသြားရင္ ေသမယ္။ ညာဖက္လမ္းသြားရင္ သင့္ရဲ့ ဦးေခါင္း အဆံုးရႈံးခံရမယ္ ဆိုတာလို ျဖစ္ေနျပီ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ အေနနဲ ့ ဒီအခ်ိန္မွာ အေကာင္းဆံုးစဥ္းစားျပီး ေျချမန္လက္ျမန္ လႈပ္ရွားရမယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီထင္ပါတယ္။ ဒီလိုပံုစံပဲ ေႀကညာခ်င္ေတြ ထုတ္ရင္း နအဖ ရဲ ့ နည္းဗ်ဴဟာထဲမွာ လည္ဆင္းေပးခံမလား။ စြန္ ့စားမႈလုပ္မလား၊ ဆံုးျဖတ္ဖို ့ အခ်ိန္သင့္ပါျပီ။ အားလံုးေသာ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားမ်ားကလည္း ၀ိုင္း၀န္းၾကိဳးစားႀက၊ အၾကံေကာင္း ဥာဏ္ေကာင္းမ်ားေပးႀကဖို ့ တိုက္တြန္းပါတယ္။

ဒုကၡေရာက္သူမ်ားကို ကူညီေပးေနတဲ့ အဖြဲ ့ျဖစ္တဲ့ UK အေျခစိုက္ Shelterbox အဖြဲ ့က နာဂစ္ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ လွဴဒါန္းထားထဲ့ တဲအိမ္ေတြရဲ ့ပံုေတြကို ေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။ တဲေတြမွာ မီးဖို၊ အိုးခြက္ေတြနဲ ့ အခင္းေတြပါရွိတယ္လို ့ ဆိုပါတယ္။ လပြတၱာမွာ တဲအိမ္ ၇၀၀ ခန္ ့ နဲ ့ ဟိုင္းႀကီးကြ်န္းေပၚမွာ ၃၀၀ ရွိတယ္လို့ Shelterbox အဖြဲ ့က Mark Pearson က ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ပံုေတြကိုၾကည့္ျပီး စိတ္ေကာင္းျဖစ္မိသလုိ ျမန္မာေတြရဲ ့ ေယာနိေသာမနသီကာရ ကိုလည္းျမင္မိပါတယ္။ ေစ်းဆိုင္ရွင္ မ်က္ႏွာကိုႀကည့္ပါလားဗ်ာ။ ျပံဳးေနတာပါပဲ။ ျခင္းခတ္တဲ့ ကေလးေတြလဲ ေပ်ာ္ႏႈိင္ေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတခဏေလး ေနာက္ကြယ္ကေႀကကြဲ နာက်င္ရမႈေတြကို ဘယ္သူျမင္ႏိုင္မလဲ။ တိုင္းျပည္ရဲ ့ အနာဂတ္ရတနာေလးေတြ အနာဂတ္မဲ့သြားတာေတြကို ဘယ္လိုျပန္ကုစားႀကမလဲ။ အေမွ်ာ္အျမင္ကင္းမဲ့တဲ့၊ အာဏာရူးေနတဲ့ စစ္အစိုးရစစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ဘယ္ေလာက္အထိ ျမန္မာျပည္ဟာ မဆံုးနိုင္တဲ့ နာက်င္မႈေတြကို ခံစားရဦးမွာလဲ။ ဒါေတြအဆံုးသတ္ဖို ့ အခ်ိန္သင့္ပါျပီ။ အာလံုးညီညီညြတ္ညြတ္နဲ ့ ၀ိုင္း၀န္းျပီႀကိဳးစားၾကဖို့ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။

မေရးျဖစ္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့ရဲ. Blog ေလးကို ဒီေန ့ ျပန္အသက္သြင္းပါတယ္။ အစကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ စိတ္ကူးေလးေတြ၊ ေတြးမိျမင္မိတာေလးေတြ၊ ဖတ္မိမွတ္မိတာေလးေတြကို ျပန္ေ၀မွ်ဖို ့ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ။ လူငယ္ေတြအခ်င္းခ်င္း အေတြးအျမင္ေလးေတြ ဖလွယ္ဖို ့ ရည္ရြယ္ခဲ့တာပါ။ အခုေတာ့ ဒီ Blog ေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ အားလံုးခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ ့ နိုင္ငံ့အေရးေတြကို တင္ဖို ့ ျဖစ္လာပါျပီ။ လူငယ္ေတြ ကိုယ္တက္ႏိုင္တဲ့ဘက္က Blog ေတြေရးျပီး ႏိုင္ငံ့အေရးအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ပဲ တတပ္တအား ပါ၀င္လာႀကတာေတြေတြ့ရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္လဲ ကြ်န္ေတာ့ရဲ ့ ေအာင့္လံုးေတြကုိ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ဖြင့္ထုတ္မိတာပါပဲ။ (ဆရာကိုတာကေတာ့ ေအာင့္လံုးမရွိပါဘူးတဲ့ အားလုိ ့ယားလို ့ စာေရးတာပါတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မအားတဲ့ၾကားက ယားလို႕ ေရးတာပါ။) နိုင္ငံေရးဆိုတာ နိုင္ငံသားအားလံုးနဲ ့ ဆိုင္တဲ့အေရးပါ။ ကိုယ့္နိုင္ငံအေရးကို ျပည္သူေတြမပါရဘူးဆိုတဲ့ စစ္အာဏာရုး ဘုိသန္းေရႊနဲ ့ အေပါင္းအပါေတြရဲ ့ စစ္ဖိနပ္ေအာက္က ျမန္မာျပည္ အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ဖို ့၊ မမွန္တာေတြပဲ ေရြးေျပာတက္တဲ့ စစ္အာဏာရူးေတြရဲ ့ မီဒီယာအေမွာင္ထုကို ထြင္းေဖာက္ႏိုင္ဖို ့ တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာက ပါ၀င္ခဲ့ပါျပီ။ ၈၈ အေရးအခင္းကို မ်က္္ျမင္ႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရ၊ ကိုယ္တိုင္ပါ၀င္ ခဲ့သူတစ္ေယာက္၊ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ေတြကို မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ ျငင္းပယ္ခံခဲ့ရသူ ျပည္သူေတြထဲက တစ္ေယာက္အေနနဲ ့ ဒီစစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို က်ဆံုးသည္အထိ တုိက္ထုတ္သြားဖို ့၊ အားလံုးညီညီညြတ္ညြတ္ ၀ိုင္း၀န္းႀကဖို ့ တုိက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ပါတယ္။