ေလာကႀကီးရဲ႕ မတရားပုံမ်ား
ငါ့ႏွလံုးသားကို ငါျပန္စားျပီး အသက္႐ွင္ေနရတယ္။

ပ႐ိုမီးသီးယပ္စ္က လူသားေတြအတြက္
မီးကိုခိုးယူေပးလို႔တဲ့...
ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အသည္းကို
ေဖာက္ထုတ္စားေသာက္ခံရ...
အဲဒီေ၀ဒနာျပင္းျပင္းကို
အသစ္သစ္ထပ္ခံရဖို႔ ...
သူ႔အသည္းဟာ ညမွာ အသစ္တဖန္ျပန္ျဖစ္
မဆံုးႏိုင္တဲ့ နာက်င္မႈ၀ဋ္ေၾကြး
ေပးဆပ္ေနရ႐ွာတယ္။

ငါကေကာ....

ပ႐ိုမီးသီးယပ္စ္ေရ
ခင္ဗ်ားထက္ ကြ်န္ေတာ္ကဆိုးပါတယ္။

သူ႔ကိုခ်စ္ေနလို႔တဲ့..
႐ွင္သန္ေနရင္း
တေန႔ခင္းလံုး
ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို ကိုယ္ျပန္စားလို႔
ကိုယ့္ႏွလံုးေသြးကို ကိုယ္ျပန္ေသာက္ရ...
ညဘက္ေရာက္ေတာ့
မဟန္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ ခႏၶာကို
ေ၀ဒနာအိပ္မက္ေတြထဲကို ပစ္ခ်...
ခံစားစရာ ႏွလံုးသား
ကုန္ဆံုးသြားျပီလားလို႔ ...

ဒါေပမယ့္
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မိုးလင္းတိုင္း
ေ၀ဒနာအသစ္သစ္ေတြခံစားဖို႔
ႏွလံုးသားက အသစ္ေရာက္လာျပန္ေပါ့၊
ဒီလိုနဲ႔ ...
အဲဒီႏွလံုးသားကို စားေသာက္
ေသြးေတာက္ေတာက္က်ရျပန္ေပါ့၊

မဆံုးႏိုင္ေတာ့တဲ့၀ဋ္ေၾကြးလား
ဒီဘ၀မွာတင္ ေျပပါေစေတာ့...။