•12:38 PM
http://ovan.be/images
အခ်စ္၏ဒႆန
႐ွယ္လီ
ေရပန္းကေန ျဖာက်လာတဲ့ေရေတြဟာ
ျမစ္ေရနဲ႔ ေပါင္းစည္းသြားၾကသတဲ့။
တသြင္သြင္စီးေနတဲ့ နဒီေရအလ်ဥ္ကေတာ့
ပင္လယ္ျပင္နဲ႔ ေပါင္းဆံုစည္းသတဲ့။
ေကာင္းကင္သုခဘံုမွာ တိုက္ခတ္ေနတဲ့ေလေျပဟာ
အျမဲထာ၀ရ ခ်ဳိျမတဲ့စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ ေရာယွက္ေနသတဲ့။
ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ ...
ဘယ္တစ္ခုမွ အထီးက်န္မဆန္ပါ။
(နတ္ဘုရားတို႔ရဲ႕)
အံ့ၾသစရာ ဆန္းက်ယ္တဲ့ဥပေဒသအတိုင္း
အရာရာတိုင္းမွာ
ေရာယွက္ေပါင္းဖက္စရာ႐ွိစျမဲပါ။
ခ်စ္သူေရ ...
ဘာလို႔မ်ား မင္းနဲ႔ငါ မေပါင္းဖက္ႏုိင္ရတာလဲကြယ္ ...။
ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ...
ေတာင္တန္းေတြက ေကာင္းကင္နတ္ဘံုကို
ထိနမ္းေနၾကတယ္။
ေရလႈိင္းေတြက အခ်င္းခ်င္း
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႕ဖက္ထားၾကတယ္။
သူတို႔ရဲ႕ေနာင္ေတာ္ပန္းပြင့္ေတြကို
အဖက္မတန္သလို ဆက္ဆံမယ္ဆိုရင္
ႏွမငယ္ပန္းပြင့္ေလးေတြကို
ခြင့္လြတ္စရာ လမ္းမျမင္ေပဘူးေပါ့။
ေနေရာင္ျခည္က ကမၻာေျမႀကီးကို
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေပြ႔ဖက္လႊမ္းျခံဳထားသလို
လမင္းအလင္းေရာင္ကလည္း
ပင္လယ္ျပင္အေမွာင္ညကို
ယုယုယယနမ္း႐ႈံ႕လို႔ေပါ့။
ခ်စ္သူေရ ...
တကယ္လို႔သာ
မင္းရဲ႕အနမ္းကို ငါခံယူခြင့္မရခဲ့ရင္
အဲဒီအနမ္းေတြအားလံုးဟာ
ဘာမ်ားတန္ဖိုး႐ွိပါဦးမလဲကြယ္ ...။
ဒီကဗ်ာေလးက အဂၤလိပ္ကဗ်ာဆရာ Percy Bysshe Shelley (August 4, 1792 – July 8, 1822) ရဲ႕ Love's Philosophy ကဗ်ာေလးကို က်ေနာ္ ဘာသာျပန္ထားတာပါ။ ညီမေလးမက္မက္က ၄ ရက္အတြင္း ေရးေပးရမယ္လို႔ tag ထားလို႔ ကမန္းကတန္းဘာသာျပန္လိုက္ရပါတယ္။ (ႏို႔မဟုတ္ရင္ သူေျပာသလို မေပါင္းရရင္ ဒြက္ခ အဟိ)။ မူရင္းကို မဆုပ္ကိုင္မိရင္ က်ေနာ္ရဲ႕ ခ်ိဳ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္မွာ မူရင္း ကဗ်ာေလးကိုပါ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ႏွစ္သက္တဲ့ကဗ်ာေတြက အမ်ားႀကီး႐ွိေပမယ့္ အမ်ားစုက အိမ္မွက်န္ခဲ့ေလေတာ့ အင္တာနက္မွာ ကမန္းကတန္း ႐ွာလို႔ေတြ႔သမွ်ေလးေတြက အခ်ဳိ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ကဲ...မက္မက္ ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္။ ေနာက္တစ္ခါ ဒြက္ခေတြ ေပးနဲ႔ေတာ့။ :)
Love's Philosophy
Percy Bysshe Shelley
The fountains mingle with the river,
And the rivers with the ocean;
The winds of heaven mix forever
With a sweet emotion;
Nothing in the world is single;
All things by a law divine
In another's being mingle--
Why not I with thine?
See, the mountains kiss high heaven,
And the waves clasp one another;
No sister flower could be forgiven
If it disdained its brother;
And the sunlight clasps the earth,
And the moonbeams kiss the sea;--
What are all these kissings worth,
If thou kiss not me?
ဒီတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ေဗဒါလမ္းကဗ်ာ အမွတ္ ၃၈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကဗ်ာေလးကို လူတိုင္းလိုလိုသိၾကတဲ့ ”အမွတ္ ၁၀၊ ပန္းပန္လ်က္ပဲ” ထက္ကုိ က်ေနာ္ပိုႀကိဳက္ပါတယ္။
ဒီေရသမီး
ေဇာ္ဂ်ီ
ဒီေခ်ာင္းမွာေန၊ ဒီေရမွာႀကီး။
ပီေပသည္ဒီေရသမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႔ခရီး။
ဒီတက္ခ်ိန္တန္၊ မဆန္ဟုသူမျငင္း။
ေဗဒါေဆြဒီေရဦးမွာ၊ ျမဴးတက္ေလျခင္း။
ဒီတက္ခ်ိန္ကုန္၊ မစုန္ဟုသူမျငင္း။
ေဗဒါေဆြဒီေရက်မွာ၊ လွတက္ေလျခင္း။
မေတြ႔ခ်င္မျမင္ခ်င္၊ မ၀င္လိုေသာ္လည္း။
၀င္လိုက္တယ္မယ္မလႊဲ၊ ေခ်ာင္းဒီဆိုင္၀ဲ။
မကြဲခ်င္မကြာခ်င္၊ မခြာခ်င္ေသာ္လည္း။
ခြာလိုက္တယ္မယ္မစြဲ၊ ေခ်ာင္းေရဆိပ္တဲ။
ဆန္သူလည္းမေဗဒါ။
စုန္လိုက္သူဆုိလွ်င္လည္း၊ သင္းပဲေဗဒါ။
အဆန္ရဲအျမဲသာ၊ စုန္ခ်ိန္ခါ စုန္သည္ခ်ည္း။
ပီေပသည္ဒီေရသမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႔ခရီး။
၀င္သူလည္းမေဗဒါ။
ခြာလိုက္သူဆိုလွ်င္လည္း၊ သင္းပဲေဗဒါ။
အ၀င္ရဲအျမဲသာ၊ အစဥ္ခြာ ခြာသည္ခ်ည္း။
ပီေပသည္ဒီေရသမီး၊ ေခ်ာင္းေကာက္ေကြ႔ခရီး။
ေငြတာရီ၊ အမွတ္ ၁၁၂၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၉၆၉။
ဒီတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။
ေရခဲပန္းႏု
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
ခလုပ္ကေလးႏွိ္ပ္လိုက္ရင္
တိပ္ႀကိဳးေခြက သီခ်င္းထြက္လာမယ္
“မင္းလက္ကေလးကို ကိုင္ခ်င္စမ္းလွတယ္”။
စက္႐ုပ္လို
မလႈပ္႐ွားခ်င္ပါဘူး
မုသားႏိုင္ငံမွာ
အျပန္တရာေသပါေစ
အမွန္အတြက္တိုက္ပြဲ၀င္မယ္။
သံလြင္ျမစ္မ်က္ႏွာျပင္မွာ
ေမာေျမရဲ႕ရာဇ၀င္ေတြ
ထင္ဟပ္ရဲပေနတယ္။
ရဲေဘာ္တို႔ေသြးျဖင့္
ခ်ယ္ရီေမႊးလွေပရဲ႕။
ထိုအေတြ႕အျမင္
ဤယေန႔တြင္
ေၾသာ္ .. ရင္ခုန္သံမ်ား
ၾကားပါေစ။
ေကာင္းကင္ဘံုမွာ
အိပ္မေပ်ာ္ခ်င္ပါဘူး။
ဒီေလာက
ဒီေျမႀကီးေပၚမွာပဲ
ႏွစ္ႏွစ္ခ်ဳိက္ခ်ဳိက္ႀကီး
အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ပါတယ္။
ေက်းဇူးမ်ားစြာတင္ပါရဲ႕
ဘုရားသခင္ေစာင့္ေ႐ွာက္ေတာ္
မမူပါနဲ႔။
သိရိေခတၱရာမွ
ကဗ်ာဆရာေလးအသဲမွာ
ေရခဲပန္းႏု
ယုယပါေလာ့ .. အိုအေမ။
ယန္စီျမစ္႐ိုးမွ
ေလွထိုးသူ႔ေတးသံကဗ်ာ
နား၀င္မွာျငိမ့္ေညာင္းေအာင္
တမ္းမက္စရာေကာင္းလွေပတယ္။
Poem,
Tag
|
comments (8)
